[242] orlablack.mylog.pl

Blog: www.orlablack.mylog.pl
Autor: Aurora


Pierwsze wrażenie:

Mając świeżo w pamięci ocenę Twojego drugiego opowiadania od razu wysnuwam wnioski, że i tutaj w adresie odnajdujemy imię i nazwisko głównej bohaterki. Natomiast jeśli wcześniej nazwisko Sinistra nic mi nie mówiło, tak Black już sporo. Jeśli mój szósty zmysł mnie nie myli, to Orla jest jakoś spokrewniona z rodziną Blacków i samym Syriuszem. I znów mamy mało oryginalny pomysł na adres, ale jeśli zastanowić się  nad tym odrobinę dłużej, to sama nie wiem jak mogłabyś wymyślić coś innego, przy tak imponującej liczbie opowiadań, które z tego co zauważyłam, mają ze sobą dużo wspólnego. Belka jest taka sama jak adres i tutaj znów moja rada, co do chociażby kilku własnych słów, które niosłyby jakieś przesłanie, lub które mogłyby być zapowiedzią opowiadania. Chcąc nie chcąc widzę tytuł najnowszego rozdziału i nabieram już niemalże stu procentowego przekonania, że Orla ma coś wspólnego z Aurorą. A co, dowiem się chyba dopiero po przeczytaniu jedenastu rozdziałów, które jak dotąd opublikowałaś na blogu,

8/10

Szata graficzna:

Widzę, że preferujesz gdy na blogu panuje tylko jedna barwa, ale i tak chciałabym Ci zaproponować nieco urozmaicenia. Zieleń oczywiście jest miła dla oczu, ale co za dużo, to nie zdrowo i warto o tym pamiętać. Chociaż jeśli wpatruję się już dłużej w całą szatę graficzną, to żółta czcionka wydaje się być odpowiednim urozmaiceniem i chyba więcej już go nie potrzeba. Podoba mi się porządek jaki widzę na blogu, bo w przypadku Aurory miałam trochę kłopotów ze zorientowaniem się na prawej stronie. Czcionka jest odpowiednia a jej kolor coraz bardziej do mnie przemawia.

10/10

Treść:

Bardzo dużo czasu zajęło mi przeczytanie tych rozdziałów, ale w końcu sobie z tym poradziłam. To chyba wina wakacji, które mnie nie potrzebnie rozleniwiły. Na wstępie mam taką małą uwagę, otóż link do rozdziału dwunastego nie działa.

OrlaBlack to już drugie opowiadanie Twojego autorstwa, jakie oceniam, także byłam przygotowana na imponujące długości rozdziałów. Podziwiam Cię za to i cenię, bo widać, że na każdym opowiadaniu Ci zależy, nawet jeśli piszesz ich kilka. Całość jak zwykle zachwyca i powoduje, że gdzieś tam w środku mnie kiełkuje zazdrość z powodu, że ja nie potrafię pisać tak jak ty. Jedyne ale jakie mogę skierować w Twoją stronę, to wkradająca się monotonność. Moim zdaniem trochę za mało się dzieje w życiu dziewczynek, chciałabym czytać więcej o ich przygodach i wpadkach z tym związanych, bo to jest ciekawe i można się uśmiechnąć w trakcie czytania. Oczywiście zdarzają się jakieś ciekawe sytuacje, ale napiszę to znów, ja jak i  zapewne wielu czytelników chcielibyśmy jakiegoś przyśpieszenia.

Na pewno masz ogromny talent do pisania i cieszę się, że tak go wykorzystujesz. Masz bardzo ciekawy styl. Budujesz interesujące opisy, które czyta się w ciągu kilku sekund.

28/30

Poprawność językowa:
Rozdział pierwszy
Brak

Rozdział szósty

- No i będziemy musieli najpierw Bank Gringotta - podsumowała macocha, gdy siwa czupryna konduktora zniknęła na prowadzących w dół schodach. - Brakuje słówka odwiedzić

Podróżując z Aurorą, zwykle do Llangefni, gdzie znajdował się rodzinny dom macochy, używały świastoklików (gdy było ciepło) lub sieci Fiuu (w chłodniejsze dni). - A nie przypadkiem świstokliki?

Orla starał się skupić na czymkolwiek, aby tylko odciągnąć swoje myśli od zawrotnego tempa jazdy. - Starała

- Ja chyba nie pójdę do Gringotta - przystając przy lodziarni Floriana Fortescue i zawzięcie grzebiąc w olbrzymiej torebce [...] - Ale kto grzebał w tej torbie?

Rozdział dziesiąty
Brak

6,5/7

Kreacje bohaterów:

Mimo, iż adres wskazuje nam na jedną główną bohaterkę - Orle Black - to również Selene możemy za takową uznać. W opowiadaniu poznajemy dwie osoby o dwóch odmiennych charakterach, które łączy przyjaźń i siostrzane uczucie. Kiedy Selena wpada na jakiś niebezpieczny, żeby nie napisać głupi, pomysł wówczas do akcji wkracza Orla, która albo namawia siostrę do zaniechania pomysł, lub też bierze czynny udział i pilnuje ich oboje. Obydwu bohaterek nie da się nie lubić. Gdzieś tam w tle, na drugim planie, jest i jeszcze starsza część bohaterów opowiadania. O nich nie wiemy zbyt wiele, co tylko udowadnia, że to właśnie dziewczynki są najważniejsze w opowiadaniu.

Zarówno Orle jak i Selene nie da się nie lubić. Są jak dwie sprzeczności, które uzupełniają się w każdym stopniu. Po przeczytaniu jedenastu rozdziałów nie wyobrażam sobie jednej z nich bez towarzystwa drugiej. Stworzyłaś ich jako dwie, które razem tworzą ciekawą całość.

7/7

Pomysł:

Piszesz na podstawie powieści J. K. Rowling, używasz niektórych elementów ze świata przedstawionego jej książek i na tym podobieństwo się kończy. Nie spotkałam się jeszcze z opowiadaniem o Orli Black i jestem pewna, że raczej do tego w przyszłości nie dojdzie. To samo mogę napisać o przygodach jakie spotykają bohaterkę, bo i one są Twoim własnym tworem.

4,5/5

Podstrony:

W tym punkcie nie mam nic lepszego do zrobienia, niż napisanie, iż wszystko to, co chciałabym zobaczyć na Twoim blogu już tam jest, więc nie mam się do czego przyczepić, ani niczego doradzić.

6/6

Punkty dodatkowe:

- styl

- kreacja bohaterów

3/5

Podsumowanie: Cała ocena, to nic innego jak zachwycanie się nad Twoim stylem, wychwalanie niemalże wszystkiego i słodzenie w takim stopniu, że może się zrobić od tego nie dobrze. Ale cóż ja mogę na to poradzić jeśli prawda jest właśnie taka. Nie mam dla Ciebie żadnych rad, bo ich zwyczajnie nie potrzebujesz. Pisz tak dalej, a wszystko będzie w jak najlepszym porządku.

Łącznie Twój blog zdobył 73 punkty, co daje mu stopień plus bardzo dobry. Gratuluję

W końcu skończyłam tę ocenę i jestem z siebie dumna. Czy wy też czujecie na karku oddech szkoły?